Krcko Oraščić – simbol Božića

Krcko Orašćić je vilinski balet koji je postao sinonim za božićne i novogodišnje praznike. Priča je veoma maštovita i događa se upravo u ovo vreme godine.

Krcko Orašćić je balet kojeg je napisao ruski kompozitor Pjotr Iljič Čajkovski. Ovo njegovo delo je postalo najpopularnije i najviše izvođeno delo. Balet je nastao kao adaptacija priče „Orašar i kralj miševa“ koju je napisao E.T. A. Hofman. Balet je nastao 1892. godine, ali je delo tek 1960. doživelo ogromnu popularnost. Od tada ga izvode brojne baletske kompanije, i to pre svega tokom božićne sezone. Veliki uspeh su dostigle i filmske adaptacije ove priče. Na našim ekranima ga često možete videti u verziji „Barbi i Krcko Oraščić“.

Tema baleta je priča o devojčici Klari koja na Badnje veče ispod jelke pronalazi nesvakidašnji dar – drvenog orašara kojim se razbijaju orasi. Orašar i Klara zajedno doživljavaju čudesne dogodovštine u izmišljenom svetu.

Ovaj balet se naziva i Orašar, po glavnom liku u priči. To je dekorativna figurica u obliku igračke vojnika, koja ustima lomi orahe. Nažalost, orašar se više ne proizvodi, barem ne u obliku da služi orginalnoj svrsi. Sada orašari imaju samo imaju dekorativnu vrednost.

Zanimljivosti

Figure orašara potiču iz kasnog 17. veka. Nastale su u Nemačkoj u kojoj su često bile predmet darivanja. U nekom trenutku počeli su da se povezuju sa Božićem. Postale su popularne u 19. veku kada su počele da se šire u ostalim evropskim zemljama. Tako je Fridrih Vilhelm Frihtner 1872. započeo masovnu proizvodnju ovih figurica u svojoj radionici u Zajfenu.

Orašari predstavljaju simbol sreće koji tera zle duhove i služe kao zaštitnici kuće u kojoj se nalaze.

Dekorativne figure orašara postale su popularne van Evrope nakon Drugog svetskog rata kada su brojni američki vojnici koji su bili stacionirani u Nemačkoj, pri povratku u Sjedinjene Američke Države, sa sobom donosili figure orašara kao suvenir. Nakon izvođenja baletske predstave, figura orašara je postala božićna dekoracija i prepoznatljiv božićni ukras cele zapadne kulture.

Glavni ženski lik u “Krcku” imao je razna imena: Marien, Marie, Maša, Klara. Hteli su da ispoštuju i nemačko i rusko poreklo baleta.

Oko 150 različitih kostima se koristi u klasičnom prikazu baleta “Krcko”. Uz velike uloge postoji mnoštvo malih uloga. Cveće, igračke, vojnici igračke, pahuljice, vile i miševi takođe iziskuju kostime. Više od 50 radnika iza pozornice je potrebno da se pripremi ova mala vojska.

Instrument posebnog treptavog zvuka koji se čuje u melodiji “The Dance of the Sugar Plum Fairy” je čelesta. To je instrument koji pripada skupu klavijatura. Čajkovski je čelestu u Rusiju prokrijumčario iz Pariza. Hteo je da karakter lika Sugar Plum Fairy prati jedinstven zvuk.